-4-

آشنایی داشتیم که همیشه محکومش میکردم به ظلم پذیری ولی خودش معتقد بود که باید همواره خوبی کرد. در نهایت با همه دشواری ها سر زندگیش هم موند.

بخشیش همچنان به نظرم نامعقوله و رنج بی معناییه. اما فهمیدم که در برابر قدرتش برای ادامه دادن به خوبی و غلبه بر شر باید ادای احترام کنم.

بدیهی به نظر میاد اما رسیدن بهش اصلا ساده نیست؛ میشه هر بار که جفایی یا رفتار نامطلوبی روا داشته میشه مقابله کرد. اما میشه هم آدمها رو تسلیم خیر کرد با ادامه دادن به خوبی و شیوه درست. فکر میکنم بیش از اینکه حدی برای اصلاح پذیر بودن آدمها وجود داشته باشه، حدی برای صبر کردن هست. و خوشا به کسانی که میتونن به اندازه کافی صبور برای اصلاح تصورات نادرست دیگران، باشن و فرصت بهتر شدن رو هدیه کنن.